De diplomatieke kracht van bier

President Obama's oplossing voor een uit de hand gelopen ruzie en zijn inzicht in eigen fouten blijven een verademing in vergelijking met de stugge Bush jaren.

Het begon zo simpel: een vrouw in Massachusetts belt de politie omdat ze twee mannen de voordeur van haar buren ziet forceren. Binnen enkele minuten verschijnt een agent die de man die inmiddels binnen is ondervraagt. Deze vertelt dat hij zijn sleutels kwijt is en daarom de deur samen met de taxichauffeur moest openbreken. Als bewijs laat hij zijn ID met adres zien.

Desondanks wordt de man gearresteerd en onmiddelijk begint het staartje. De 'inbreker' is namelijk niemand minder dan Harvard professor Henry Louis Gates, één van Amerika's meest prominente academici, vriend van Obama en inderdaad de echte bewoner. Dat hij gearresteerd is wijt Gates - die zwart is - aan de racistische vooroordelen van de blanke politieagent; een witte professor zou dit nooit overkomen zijn.

De politieagent James Crowley wuift deze beschuldiging weg: hij deed wat hij moest doen en kreeg vervolgens een grote mond waar hij – net als iedere Amerikaan in uniform – niet van gediend is. Crowley zegt dat hij Gates waarschuwde maar dat die hem geen andere keuze liet; en dat Gates zwart is maakt niets uit – als hij groen geweest dan was hij ook in de boeien geslagen.

De zaak kreeg snel landelijke aandacht. Verhalen over agenten die minderheden zonder reden aanhouden, oppakken en soms neerschieten zijn maar al te bekend en kennelijk is Obama's Amerika nog niet post-raciaal verzuchtten sommigen. Anderen zagen in Gates' arrestatie geen ras-, maar klassejustitie. Een hardwerkende agent afbekken die je huis komt beschermen, want denkt die elitaire Harvard gast wel niet?

Gatesgate bereikte het wereldtoneel nadat Obama zich met de zaak bemoeide. Tijdens een persconferentie vorige week zei hij dat hij niet alle feiten kende en bevoordeeld is wegens zijn vriendschap met Gates, maar dat het overduidelijk was dat de politie “stupide” gehandeld had. Een storm van protest volgde: de president had zich hier nooit mee mogen bemoeien en zijn harde woorden waren voorbarig.

Dat zag Obama later ook; hij verscheen onaangekondigd tijdens een persconferentie om tekst en uitleg te geven en belde politieagent Crowley om zijn excuses te maken. Om de zaak helemaal te sussen nodigde hij Gates en Crowley uit om morgen in het Witte Huis – maar nog liever in de tuin – een biertje te komen drinken. Een betere oplossing is niet denkbaar: we hebben hier met twee mannetjes te maken wiens ego's waarschijnlijk de reden zijn dat de zaak uit de hand liep. En hoe is de vrede beter te herstellen dan met een bierje geserveerd door de president die naar eigen zeggen ook over “ a healthy ego” beschikt?

Dit was de eerste keer dat Obama opzichtig en publiekelijk in de fout ging. En zijn damage control technieken zijn nog steeds een verademing: Obama doorziet het probleem, neemt de verantwoordelijkheid op zich en haalt de angel uit de zaak. Vergelijk dat eens met Bush die geen antwoord op de vraag kon geven of hij iets aan zijn presidentsschap zou willen veranderen. En na acht jaar Christelijk blauwe knopen gedrag dat alcohol drinken gelijk stelde aan duivelsverering is het een geruststellende gedachte dat Amerika weer een president heeft die geen enkel diplomatieke middel schuwt.


George W. Bush voordat hij een Born Again geheelonthouder werd: