Sunday 10 June 2007

We will always have Paris

Het is moeilijk om er niets iets over te schrijven: de gevangenistraf van Paris Hilton. Voor de goede orde, ik was fan van Paris. Ze is een prachtig voorbeeld van de wereld waarin wij leven. Beroemd omdat ze rijk is, een voorbeeld omdat ze met een piemel in haar mond op Internet te vinden is en werkzaam als socialite; wat zoveel wil zeggen dat ze naar veel feestjes gaat.

Maar ik ben inmiddels afgehaakt. De afgelopen dagen hen ik een overdosis gekregen van de hotel erfgename. Het verhaal: ze moest de gevangenis in omdat ze (weer) dronken achter het stuur zat en ditmaal ook geen geldig rijbewijs had. De straf: 45 dagen de cel in. De straf werd binnen korte tijd gehalveerd en na twee dagen brommen mocht ze de rest van haar straf thuis uitzitten: paleisarrest in haar geval. De reden: haar psychische en fysieke gestel.

De rechter die haar had veroordeeld ging hier niet mee accoord en stuurde haar terug naar de cel om de overige 21 dagen achter de tralies door te brengen. Huilend werd ze afgevoerd en as we speak zit ze in haar cel.

Dit verhaal hield heel Amerika de afgelopen dagen in zijn greep. En als ik zeg heel Amerika, dan bedoel ik alles en iedereen. Ik kon de afgelopen dagen geen website, krant of talkshow aanzetten zonder dat het over haar ging.
Dat sommige media zich hier op storten is begrijpelijk. Paperazzo is een full time baan. Dat serieuze journalisten zich hier mee bemoeien is tot op zekere hoogte ook nog te begrijpen. Het is nieuws, het houdt mensen bezig en is dus de moeite van het vermelden waard.

Maar daar bleef het niet bij: CNN's Larry King en Anderson Cooper vulden er hun hele avond mee. CBS had een aantal experts (waarin in godsnaam) uitgenodigd om over de zaak te praten; en vanochtend viel ik in een programma waarin de anchors zich afvroegen of de media Paris niet teveel aandacht gaven. Een schoolvoorbeeld van journalisten die het nieuws maken in plaats van verslaan.

Uiteindelijk heeft deze zaak maar een winnaar: Paris. Zodra ze op vrije voeten komt, zal ze hoogstwaarschijnlijk een lucratief interview geven of een boek over haar belevenissen schrijven. Haar cel zal een toeristische attractie worden en over een maand kan je haar gevangenis meubilair op E-bay vinden. En verdomme....met dit stukje heb ik daar aan bijgedragen.

No comments: