Het eerste wat Hillary Clinton en Barack Obama gevraagd werd was om de verschillen tussen hun politieke visie te benoemen. Tijdens het antwoord van zowel Obama als Clinton bleek dat die niet erg groot zijn. Zij zijn allebei voor een voor iedereen betaalbare ziektekostenverzekering; ze willen allebei zo snel mogelijk de troepen uit Irak terug trekken; en beiden gaan zich sterk maken om iedereen het presidentschap van George Bush zo snel mogelijk te laten vergeten.
De kandidaten spraken met en over elkaar met respect, vielen elkaar niet in de rede en niemand gooide met modder. Hoewel er verschillen zijn, zal het voor de aanhangers van de verliezer niet moeilijk zijn zich achter de uiteindelijke winnaar te scharen.
Die eensgezindheid in de Democratische partij is historisch ongekend; wat echter zo mogelijk nog ongekender is is de verdeeldheid in de Republikeinse partij. Normaal gesproken is de Grand Old Party een baken van eenheid. Conservatief, Christelijk, voor het gezin, tegen het homohuwelijk en vol wantrouwen tegen belastingen en global warming.
Maar met Mitt Romney en John McCain staan de tegenstellingen in de partij opeens in vol daglicht. Romney doet het goed bij de Christelijke oerconservatieven. Hij ziet het gezin als de steunpilaar van de samenleving en laat kans onbenut om zijn kwaliteiten als behoudende zakenman te propageren.
McCain is de vechtjas. Hij stelt zich op als de aangewezen man in de War on Terror; de man die zich zijn hele leven in dienst van het land heeft gesteld, terwijl Romney bezig was zijn zakken te vullen. Maar McCain is overtuigd van de ernst van global warming; met zijn "straight talk campaign" heeft hij Amerikaanse arbeiders tegen de schenen geschopt door te stellen dat sommige banen die naar lage-lonen-landen zijn vertrokken, niet meer terug komen.
Binnen de liberale tak van de Republikeinse partij is de steun van gouveneur Arnold Schwarzenegger en de voormalige presidentskandidaat Rudy Giuliani met gejuich ontvangen. De conservatieven gruwen echter van die endorsements. Giuliani is met zijn twee ex-vrouwen en vermeende losbandige liefdesleven niet het voorbeeld waar ze naar zoeken. Schwarzenegger doet het als Republikein weliswaar goed in het Democratische bolwerk Californie, maar alleen door ver - volgens sommigen te ver - naar de Democraten over te hellen.
En daarmee zijn de rollen omgedraaid. Binnen de Republikeinse partij denken velen er al over thuis te blijven tijdens de presidentsverkiezingen in november als hun favoriete kandidaat de nominatie misloopt. Zij zien liever een Democraat winnen dan een Republikein waar ze niet 100 procent achter staan. Dankzij die tot nu ongekende verdeeldheid is het zo goed als zeker dat wij gisteravond tijdens het Democratische debat de nieuwe president in actie hebben gezien, wie van de twee het ook wordt.
Posts
No comments:
Post a Comment