Bloomberg ontcijferd

Michael Bloomberg, de burgemeester van New York, doet niet mee aan de presidentsrace. Dankzij via-via achtergrondkennis en door tussen de regels te lezen krijgt dat bericht een verrassende lading.

Bloomberg maakte vandaag in de New Times een eind aan onzekerheid. In een artikel op de opiniepagina schreef "I am not — and will not be — a candidate for president. I have watched this campaign unfold, and I am hopeful that the current campaigns can rise to the challenge by offering truly independent leadership." Hij kan volgens hem het meest productief zijn als aanjager, "using the means at my disposal to promote a real and honest debate."

Zijn rol is hiermee echter niet uitgespeeld. "The means at my disposal" is ten eerste zijn eigen vermogen van zo`n 13 miljard. Daarnaast heeft hij grote politieke invloed. De burgemeester, -een voormalige Democraat en ex-Republikein - is het gezicht van de Amerikaanse politici die niet meer in partijen geloven. De problemen van deze tijd - het milieu is met name een van zijn stokpaardjes - vragen om objectieve oplossingen en niet om ideologische lapmiddelen.

Bloomberg begon zijn flirt met het Witte Huis toen de voorverkiezingen nog moesten beginnen. Hij vond dat geen van de koplopers van de op dat moment 18 kandidaten zijn boodschap deelde. Terwijl iedereen zich op de aftrap in Iowa concentreerde, stelde hij een verkenningscommissie samen om zijn kansen in kaart te brengen. Toen begon Barack Obama aan zijn opmars. Steeds meer kiezers schaarden zich achter zijn campagne van hoop en verandering. Hoewel hij het niet met zoveel woorden zei, was het duidelijk dat Obama een supporter was van Bloomberg's geloof in postpartisanship. De vraag was - en is - echter nog steeds of hij daadwerkelijk in staat is de nominatie van Hillary Clinton af te pakken.

Bloomberg weet het antwoord inmiddels en daarom doet hij niet mee: Obama gaat winnen. Hoe ik dat weet? Een vriend van mij werkte voor een Democratische strateeg, die Bloomberg over zijn campagnekansen adviseerde. Als Bloomberg zich kandidaat had gesteld, was "verandering" zijn thema geworden, vertelde hij. Als Clinton en McCain de kandidaten zouden zijn, had hij als onafhankelijke kandidaat met die boodschap ver kunnen komen; kijk maar naar Obama.

Maar als de eindstrijd tussen McCain en Obama gaat, zou Bloomberg's veranderingscampagne een behoorlijk vijfde wiel aan de wagen zijn. Daarmee zou hij dezelfde kansloze derde plaats veroveren als alle andere onafhankelijke kandidaten. En voor mensen als Michael Bloomberg is dat geen optie. Liever dan dat bemoeit hij zich op een constructieve manier met de toekomst van het land. En volgens hem is die gericht op "unity; away from ideology and toward common sense; away from sound bites and toward substance. "

Bloomberg gaat nog een stap verder. Zonder namen te noemen, belooft hij de kandidaat te steunen die gelooft in "an independent, nonpartisan approach and embraces practical solutions that challenge party orthodoxy. I’ll join others in helping that candidate win the White House. I believe that the candidate who recognizes that the party is over — and begins enlisting all of us to clean up the mess — will be the winner this November, and will lead our country to a great and boundless future." Zelfs zonder via-via achtergrondinformatie is het geen raadsel wie hij bedoelt.