Spanning achter de schermen

Na de winst van Barack Obama in de Potomac Primary lijkt de rest van de voorverkiezingen bijzaak. Maar niet omdat de nominatie hem niet meer kan ontgaan.

Voor het eerst in de campagne, die inmiddels zijn tweede jaar is ingegaan, is Hillary Clinton niet langer de koploper. Obama heeft meer staten dan zij gewonnen en hij heeft meer delegates. Dat die voorsprong tot grote opwinding bij zijn aanhangers leidt is begrijpelijk, maar het einde is nog niet in zicht.

Ten eerste liggen beide kandidaten zo dicht bij elkaar dat de voorverkiezingen geen uitkomst meer kunnen bieden. In totaal zijn er 4049 delegates te vergeven. Hiervan zijn 3253 gewone delegates - die tijdens de voorverkiezingen worden verdeeld- en daarvan zijn er op dit moment 1096 voor Obama en 977 voor Clinton. In de komende maanden staan er nog maar 1180 op het spel. Het Democratische systeem verdeelt deze evenredig zodat de kans zo goed als nihil is dat een van beiden er genoeg gaat winnen om de nominatie zeker te stellen. De kritiek op deze procedure luidt daarom ook wel dat het een "loser-take-all" systeem is.

Daardoor kan een van beiden de benodigde 2025 delegates alleen winnen met behulp van de zogenaamde super delegates, die hun keuze uiterlijk in juli op de Democratische Conventie maken. Van de 796 super delegates zijn er inmiddels nog maar 405 over: 157 hebben al aangegeven Obama te steunen en 234 staan achter Clinton.

Ten tweede zegt de voorsprong niets omdat de delegates van Florida en Michigan nog niet officieel zijn aangewezen. Clinton won beide verkiezingen, maar omdat de staten zonder toestemming van de Democratische partijtop hun verkiezingen vervroegd hadden, hadden de kandidaten besloten ze te boycotten. Maar politiek doorgewinterd als ze is, was Clinton - in tegenstelling tot Obama - "vergeten" haar naam van het stembiljet te halen; maar Obama zal ze zeker niet zonder slag of stoot aan haar over laten.

Ten derde is het de vraag wat er met de 26 delegates van John Edwards gaat gebeuren. Hij stapte vorige maand uit de race en heeft zich op dit moment nog voor geen van beiden uitgesproken. Zowel Clinton als Obama hengelen naar zijn steun, maar of zijn endorsement ook betekent dat hij of zij zijn delegates krijgt is onduidelijk.

De Democratische partijtop moet over deze zaken op korte termijn een beslissing gaan nemen; en de uitkomst bepaalt wie de genomineerde wordt. De vraag is of de verliezer het erbij zal laten zitten of de rechter om een beslissing zal vragen. Dat zal de winnaar niet ten goede komen in de race tegen de Republikeinen. Met die wetenschap is het niet verwonderlijk dat de spanning achter de schermen op dit moment steeds verder oploopt.