Nuanceverschil

De confetti is opgeveegd, de afgevaardigden zijn vertrokken en in Denver en St. Paul is de rust teruggekeerd. Slechts enkele leeggelopen balonnen herinneren aan het campagnegeweld dat zich de laatste twee weken in deze Amerikaanse steden voltrok. Oftewel tijd om de conventietoespraken van beide presidentskandidaten eens tegen het licht te houden. Wat zeiden de heren over energie?

Over één ding lijken Barack Obama en John McCain het eens te zijn: Amerika moet afkicken van haar buitenlandse olieverslaving. Twee miljard dollar per dag overmaken op de bankrekening van regeringen die – mild gezegd – niet dol zijn op Amerika bedreigt de nationale veiligheid. Investeren in nieuwe energiebronnen is goed voor de Amerikaanse economie. Het dichtdraaien van de oliekranen uit het Midden Oosten, Venezuela en Rusland zal “miljoenen nieuwe banen” opleveren. De termijnen die de kandidaten hanteren voor het bereiken van het doel van een energie-onafhankelijk Amerika – Obama binnen 10 jaar, McCain in 2025 – zijn ambitieus, maar “Amerikanen zijn een ambitieus volk” en de tijd vraagt om meer dan “kleinschalige plannen.”

Ondanks de schijnbare eensgezindheid is er een subtiel nuanceverschil tussen de Democratische en Republikeinse kandidaat. En dat verschil heeft grote gevolgen voor de energie-politiek. Waar Obama pleit voor een einde aan buitenlandse olieverslaving, beloofde McCain zich in te zetten voor het beëindigen van de verslaving aan buitenlandse olie. Zo zei Obama dat hij de komende tien jaar $150 miljard wil investeren in lucht- en zonne-energie; McCain wil daarentegen meer olievelden voor de Amerikaanse kust gaan aanboren.

Hoe serieus hij in die opvatting is blijkt uit de keuze voor zijn running mate, gouverneur Sarah Palin. In haar thuisstaat Alaska ligt het beschermde natuurgebied Arctic National Wildlife Refuge (ANWR), waar zich volgens schattingen van het ministerie van Binnenlandse Zaken 9 tot 16 miljard vaten ruwe olie bevinden. McCain was lange tijd tegen het openstellen van ANWR, maar bedacht zich deze zomer toen de prijs van een gallon benzine (3.7 liter) gemiddeld meer dan $4,- ging kosten. Met Palin – boorvoorstander van het eerste uur – aan zijn zij speelt McCain in op de pijn die Amerikanen tijdens een bezoek aan de pomp voelen.

Obama heeft zich vanaf het begin van de jongste energiecrisis verzet tegen offshore drilling. Het laat volgens hem niet alleen het vraagstuk van de hoge brandstofprijzen onbeantwoord, maar het gaat ook voorbij aan de global warming problematiek. Amerikanen kunnen niet doorgaan met leven zoals ze dat altijd gedaan hebben, maar moeten zuiniger en anders met energie omgaan. Naar meer olie gaan zoeken is uitstel van executie, aldus Obama, en “daar is de regering al meer dan 30 jaar mee bezig.” Zijn plan focust op hybride auto`s, “more miles per gallon” en groene energiebronnen.

Met minder dan 60 dagen te gaan tot de verkiezingen heeft het Amerikaanse volk dus een duidelijke keuze als het om energie gaat. Wordt het een beproefd lapmiddel of een sprong in het onbekende? Wie er ook wint, 4 november luidt het einde in van Amerika`s verslaving aan buitenlandse olie, linksom of rechtsom.