Volgens de New York Times had John McCain acht jaar geleden een affaire. Of het waar is wordt ondergesneeuwd door twee belangrijkere vragen die het bericht oproept.
Om 19:00 plaatste de NYT het artikel "For McCain, Self-Confidence on Ethics Poses Its Own Risk" op hun Web site, waarin gezegd wordt dat McCain tijdens zijn presidentscampagne in 2000 "gevaarlijk close" was met een lobbyiste. Volgens twee medewerkers in die campagne zou de senator zich "onbehoorlijk" gedragen hebben. Ze zouden hem, om praatjes te voorkomen, op het hart gedrukt hebben het contact met haar te verbreken. Zijn weigering desillusioneerde de twee McCain supporters en bracht hen er bijna negen jaar later toe de openbaarheid te zoeken.
Na publicatie ondernam het campagneteam van McCain snel actie: binnen drie uur werd de affaire ontkend. De NYT maakt zich schuldig aan "riooljournalistiek," aldus McCain's PR manager."It is a shame that the New York Times has lowered its standards to engage in a hit-and-run smear campaign."
De vraag of McCain een amoureuze misstap beging is echter van ondergeschikt belang. Of hij zich eind jaren negentig schuldig maakte aan machtsmisbruik is wat echt men wil weten. De vrouw in kwestie, Vicki Iseman, werkte in 1999 als lobbyiste voor Paxson Communications, een grote geldschieter van McCain's presidentiele campagne. Ze vroeg McCain's staf een brief te sturen aan de Federal Communications Commission (FCC) om hen te vragen haast te maken met de goedkeuring van een voor Paxson belangrijke deal.
McCain stuurde niet een, maar twee brieven; een actie die de voorzitter van de FCC met een reprimande wegens ongewenste bemoeienis beantwoordde. Kort daarop verloor McCain de voorverkiezingen en werd de affaire op de achtergrond geschoven door de onbesliste uitslag tussen George Bush en Al Gore.
Niet iedereen verloor het verhaal uit het oog. De NYT ging weer op onderzoek, met het artikel van vanavond als resultaat. Maar hoe nieuw is dit nieuws? Volgens het McCain campagneteam is het bericht drie maanden oud. Er werd in december nauwelijks aandacht aan besteed omdat McCain's kansen voor de nominatie toen minimaal waren. De timing van de krant is "playing politics," volgens het McCain team en daarmee zou de krant de grenzen van het toelaatbare overschrijden. De NYT stelt dat ze de tijd nodig hadden om feiten te checken en dat er geen sprake is van "timing."
Online en op televisie gonzen inmiddels de berichten, reacties en opinies van de talking heads. De komende dagen zal leren of dit verhaal de ethische Straight Talk Express van McCain pootje haakt of de NYT tot excuses dwingt. Wie dacht dat er tot 4 maart niets gebeurde in de campagne komt bedrogen uit: the heat is on.
Wednesday, 20 February 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment