"Be afraid. Be very afraid."

Hillary Clinton en John McCain waren het deze week over één ding met elkaar eens. Kiezers moeten bang zijn voor Barack Obama.

“Het is drie uur `s nacht. Je kinderen liggen veilig te slapen. In het Witte Huis gaat plots de telefoon. Er is iets gebeurd in de wereld. Wie wil jij dat er opneemt?” Het campagneteam van Hillary Clinton, verantwoordelijk voor deze reclame, weet het antwoord wel.
Clinton kiest met deze reclame voor één van de makkelijkste strategieën in verkiezingstijd. Maak de kiezers bang. Jaag ze zoveel schrik aan dat ze niet voor je tegenstander durven te kiezen.

Ook de Republikeinse partij speelde voor boeman. De conservatieve radio presentator Bill Cunningham noemde tijdens een campagnebijeenkomst voor John McCain Obama voortdurend "Barack Mohammed Hussein Obama," alhoewel "Mohammed" geen deel is van zijn naam. Volgens Cunningham zou het een grote klap voor Amerika zijn als "Barack Mohammed Hussein Obama can be elected the president of this country in these difficult terrorist times." Op de valreep noemde hij hem ook nog een "black separatist" en een "black racist."

Dit ging McCain te ver en hij bood zijn excuses aan. Desondanks legde hij zelf enkele dagen later ook de angstkaart op tafel. Hij vroeg mensen wie ze meer vertrouwde als commander in chief en zei dat Amerika met een president zonder legerverleden niet langer veilig zou zijn.

Deze tactiek is niet nieuw. Geen land ter wereld waar de bevolking volgens zijn politici zo bang moet zijn als Amerika. Zijn het geen Moslim-extremisten, dan zijn het wel communisten, Chinezen, homo's, negers of illegalen.Wie niet beter weet, zou denken dat Amerikanen zich het liefst de hele dag bibberend onder hun bed verstoppen. Dat kan toch niet de opzet van deze boodschappen zijn?

De reden dat politici deze tacktiek kiezen is het Amerikaanse twee-partijen systeem waarin je op twee manieren kan winnen. Optie Eén is de kiezers te overtuigen van het gelijk van je politieke standpunten. Je gaat met ze in discussie waarom jij het beter bent dan je tegenstander. Dat vergt tijd, moeite en inspanning.

Gelukkig is er Optie Twee: zorg dat je tegenstander verliest. In makkelijke hapklare soundbites vertel je wat hij niet kan. Zelf hoef je je niet meer druk te maken over je eigen ideeën en je vertelt mensen alleen dat ze niet op hem moeten stemmen. Als je genoeg mensen wegjaagt, win je vanzelf.

Obama laat zich echter niet bang maken en in no time kwam hij met een eigen commercial. "The question is not about who's picking up the phone. The question is about what kind of judgment will the person who answers the phone have. We already had a red phone moment. It was the decision to invade Iraq, and Clinton picked up the phone and gave the wrong answer."

Met minder dan een dag te gaan tot Super Tuesday Junior heeft Clinton alleen zichzelf te pakken met haar angst boodschap die de plank misslaat. Is ze zelf bang aan het worden nu het einde van haar campagne steeds dichterbij lijkt te komen?