Tijd en geld

Deze week bracht zo goed als zeker een einde aan Hillary`s Clinton poging om de Democratische presidentskandidaat te worden. Hoe kon het zo lopen en waarom houdt ze er niet mee op?

Het kan raar gaan in de politiek. Zes maanden geleden was iedereen er nog van overtuigd dat Clinton de volgende president zou worden: de voorverkiezingen leken bijzaak, haar Republikeinse tegenstander irrelevant en haar campagne van ondergeschikt belang. Terwijl 17 andere gegadigden zich opmaakten voor de lange verkiezingsstrijd uit de geschiedenis, was zij al bezig met haar eerste agenda als president. In dezelfde week dat Barack Obama haar voorbijstreefde in het aantal superafgevaardigden blijkt hoe hard de werkelijkheid zich tegen haar gekeerd heeft.

Terugkijkend is het duidelijk waar Clinton`s campagne de afgelopen maanden in de fout ging. Ten eerste is ze is er altijd van uit gegaan dat ze de nominatie in no time zou binnen slepen. Ze zou beginnen met een overwinning in Iowa - waar de voorverkiezingen officieel werden afgetrapt - waarna het full speed ahead zou gaan naar New Hampshire. De verwachting was dat ze de nominatie binnen twee weken op zak zou hebben.

Toen dat anders liep bleek hoe onvoorbereid Clinton was op een lange strijd. In staten waar de voorverkiezingen pas over maanden gehouden zouden worden had zij nauwelijks mensen op de grond die voor haar campagne moesten gaan voeren. Dit leidde direct tot haar tweede probleem: ze had niet genoeg geld voor een lange campagne.

Clinton had al minder geld dan Obama opgehaald en had bijna alles opgemaakt in de vroege voorverkiezingen. Bovendien was haar geld afkomstig van de "oude" geldschieters: de bekende rijke partijen, politieke vrienden van Bill en donoren die haar senaatscampagne betaald hadden. Toen resultaat uitbleef droogden die bronnen op; Obama had ondertussen de regels herschreven door van veel mensen kleine bedragen te krijgen.

Tijd en geld zijn alom bekende problemen, maar Clinton bleef de afgelopen maanden ook nog eens achter de feiten aanlopen. Ze veranderde haar boodschap, haar image en haar toon. Ze huilde, gebruikte haar ellebogen en speelde in op onderbuikgevoelens. Het gevolg was dat men haar minder ging vertrouwen en het idee groeide dat ze alles zei om maar gekozen te worden.

En nu is het klaar. Bijna dan, want ook Clinton`s aftocht wordt bepaald door tijd en geld. Ze gaat door met campagne voeren om geld op te halen om haar schulden - zo`n kleine $10 miljoen - af te betalen. Bovendien moet ze haar exit zo plannen dat ze optimaal gebruik van kan maken. Niet te vroeg - er is immers nog steeds niets beslist over de afgevaardigden in Florida en Michigan - maar zeker niet te laat: dat kan haar, de Democratische partij en Bill's politieke erfenis in gevaar brengen.

Het is onwaarschijnlijk dat Clinton`s team ooit aan dit scenario gedacht heeft, maar zoals gezegd, het kan raar gaan in de politiek.