Winter In America

Vandaag lag de hele stad plat. Aan sneeuw zijn ze hier namelijk niet echt gewend. Mijn universiteit ging gister eerder dicht en vandaag was het spannend. Gingen de classes door of werd het een snow day?

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit ijsvrij heb gehad, maar winter is hier een serieuze zaak. In plaats van een paar verkeersopstoppingen en wat blikschade, valt hier de stroom uit en een vast aantal doden. Kortom, DC deed vandaag voorzichtig aan en iedereen ging meteen aan de slag om alles zo snel mogelijk sneeuwvrij te maken.


Zelf vond ik het wel meevallen. Ik werd dus ook raar aangekeken toen ik voorbij kwam fietsen. Toen ik bij Union Station aankwam, was het fietsenrek leger dan normaal. Terwijl ik mijn fiets op slot zette, kwam er een andere fietser aan. We keken elkaar aan met een blik van "Kijk ons eens, helden die we zijn."

"Ik ben blij dat ik niet de enige ben," zei hij. "Zo erg is het toch niet," antwoordde ik. Toen kwam natuurlijk de vraag "Where are you from?"

Ook toevallig, zei hij. Zijn ouders waren na de oorlog uit Nederland geemigreerd. Helemaal vanuit Appingendam naar DC. Het zou eens niet zo zijn: de enige twee fietsers zijn natuurlijk weer Nederlanders.


In de buurt van mijn universiteit kwam ik deze man tegen. Zo vaak zie je niet iemand met skies op zijn nek in een stad rondlopen, dus ik vroeg of ik een foto mocht maken. Ga je gang en meteen daarna ook zijn vraag waar ik vandaan kwam. "Holland."

Dat bedoelde ik niet, zei hij in het Nederlands (met accent), welke stad? Zelf was hij in Rotterdam geboren en op zijn 14de met zijn ouders naar Amerika verhuisd.

Over toeval gesproken. Zouden wij Nederlanders beter tegen kou kunnen dan Amerikanen? In ieder geval zien we de lol ervan in.