Politieke sterren

In de strijd tegen Hillary Clinton's "Experience and Electability" zette Barack Obama deze week Oprah Winfrey in. Uit onderzoek blijkt dat haar steun weinig oplevert, dus waarom zijn kandidaten zo gebrand op celebrity endorsements?

De lijn tussen Amerikaanse politiek en show was altijd al dun; vervaagde met Ronald Reagan en Arnold “The Governator” Schwarzenegger en verdween toen Al Gore zijn Oscar kreeg.
De presidentskandidaten begrijpen de kracht van Hollywood glamour maar al te goed en doen hun best zich met zoveel mogelijk beroemdheden te omringen.

De score tot nu toe: Hillary Clinton heeft Barbra Streisand en Steven Spielberg, Rudy Giuliani Robert Duvall en Barack Obama Oprah Winfrey, Will Smith en Tom Hanks. Sommige van deze endorsements liggen voor de hand: Barbra is toe aan een vrouwelijke president. Will Smith vindt dat het land klaar is voor de eerste zwarte in het Witte Huis. De link tussen de actieheld Chuck Norris en voormalige dominee Mike Huckabee is onduidelijk, maar feit is dat Huckabee onlangs in de polls omhoog geschoten is.

In de praktijk leveren deze steunbetuigingen de kandidaten echter weinig op. Volgens de News Interest Index van het toonaangevende Pew Research Center blijkt dat meer dan 70 procent van de kiezers niets zou zien in een kandidaat die door Bill Gates wordt aangeraden. Twintig procent zou weglopen van een kandidaat als Donald Trump hem of haar steunt; zelfs Angelina Jolie's endorsement is voor bijna één op de vijf reden op een andere kandidaat te stemmen.

Waarom zijn de kandidaten dan zo koortsig op zoek naar celebrities? Baat het niet, dan schaadt het niet? Of spelen er andere redenen?

Ten eerste leveren celebrities gratis zendtijd op. Als Obama gister dertig minuten op CNN, MSNBC en FOX had moeten kopen, had dat handenvol geld gekost. Dankzij Oprah werd zijn optreden in Iowa landelijk voorpaginanieuws. Ten tweede kan een celebrity met zijn of haar specifieke kwaliteiten de kandidaat aanvullen en zo gericht op bepaalde kiezers inzoomen. Oprah moet vrouwen aantrekken; Spielberg moet rijken uit de conservatieve hoek losweeken; Chuck Norris moet de anti-held Huckabee pushen onder Amerikaanse rauwdouwers.

Ten derde speelt er een menselijke reden. Van alle kandidaten kan er tenslotte maar één de machtigste persoon op aarde worden. De rest lijkt zo lang mogelijk te willen genieten van de aandacht van hun wereldberoemde vrienden voordat zij aan hun retour naar de anonimiteit beginnen.