Crisis in lobbyland

Wat Amerikaanse presidenten al meer dan 100 jaar proberen is de crisis in een paar maanden gelukt. Grote bedrijven snijden driftig in hun lobby budgetten.

D.C. is het lobbycentrum van de wereld en K Street het bruisende middelpunt. Deze drukke tweebaansweg betekent voor lobbyisten wat Wall Street is voor beurshandelaren. Hier zijn de meeste van Washington’s 100.000 lobbyisten gevestigd. Op loopafstand van het Witte Huis en Capitol Hill vechten ze namens hun cliënten iedere dag om aandacht van honderd senatoren, 435 congresleden en tienduizenden ambtenaren.

Lobbyen is zo oud als Amerika zelf. Het recht om de overheid aan te spreken – wat lobbyen betekent – staat naast de vrijheid van meningsuiting en godsdienstvrijheid in de Grondwet. Het vak heeft echter een enorme vlucht genomen – vorig jaar ging er meer dan $3 miljard om in de lobbyindustrie. Het is dus niet zo gek dat de gemiddelde Amerikaan denkt dat alle politici corrupt zijn en alleen luisteren naar de hoogste bieder. En van de 'hired guns' -zoals lobbyisten genoemd worden - heeft men al helemaal geen hoge pet op.

Voor politici is verkiezingstijd het moment om afstand te nemen van K Street om duidelijk te maken dat ze niet te koop zijn. Dat begon in 1907 toen president Theodore Roosevelt een grote schoonmaak beloofde. Dat hij en zijn opvolgers daarin niet slaagden bleek uit de dreigementen die Obama en McCain afgelopen november richting de hired guns slingerden: ze waren zo uit 1907 weggelopen.

Waar een crisis al niet goed voor is. De lobby budgetten van de auto industrie namen met zo`n 30 procent af en Chrysler's budget werd zelfs gehalveerd. Amerika's acht grootste banken gaven in het eerste kwartaal van dit jaar 20 procent minder uit aan lobbyen dan in dezelfde periode vorig jaar.

Voordat u echter juichend op de banken gaat staan en denkt dat Obama slaagt waar anderen faalden: lobbyen blijft een lucratieve bezigheid. GM en Chrysler gaven dit jaar samen $4.3 miljoen uit; JP Morgan liet $1.3 miljoen weglobbyen, Citigroup was goed voor $1.25 miljoen en Bank of America voor $1.1 miljoen.

En als de crisis voorbij is zal alles snel bij het oude zijn, ondanks Obama's beloften. Het is namelijk simpel, aldus de directeur van de American League of Lobbyists (http://www.alldc.org/index.cfm), “de kandidaat die een wet aanneemt waardoor hij geen geld meer kan aannemen van lobbyisten tekent zijn politieke doodvonnis.”