Tuesday 14 July 2009

De buit is binnen maar tegen welke prijs?

Premier Balkenende kan tevreden zijn over zijn bezoek aan het Witte Huis. President Obama nodigde hem persoonlijk uit om deel te nemen aan de G20-top in september in Pittsburgh. Aan deze eer hangt echter een redelijk prijskaart.

Wie Balkenende's bezoeken aan Bush nog kan herinneren hield gister zijn hart vast. De premier was toen zichtbaar onder de indruk van zijn gastheer en leek meer op een schooljongen die zich bij de rector moest melden dan de leider van één van Amerika's oudste en trouwste bondgenoten.

Inmiddels is Balkenende een ervaren rot op het internationale toneel. En dat die ervaring wat waard is blijkt uit Obama's uitnodiging voor de G20-top. Nederland is officieel geen lid van deze club van de belangrijkste economieën ter wereld maar slaagde er – net als bij de laatste twee bijeenkomsten - opnieuw in om van de partij te mogen zijn.

Zoals dat echter gaat in politieke kringen: voor wat hoort wat. En met dat deel van de deal zou Balkenende het thuis nog wel eens lastig kunnen krijgen. Behalve de crisis stonden ook Afghanistan en Guantánamo Bay, de Amerikaanse gevangenis op Cuba, op de agenda. Voor Obama is Afghanistan het belangrijkste toneel in de strijd tegen het terrorisme; en hij zou graag zien dat andere landen een grotere verantwoordelijkheid nemen. Maar Nederland wil de bijdrage aan de missie volgend jaar te beëindigen.

Ook bij het sluiten van Guantánamo Bay kan Amerika buitenlandse hulp goed gebruiken: een aantal gevangenen mag weg maar kan niet naar huis omdat het daar niet veilig is en Amerika komen ze vanwege strikte anti-terreurwetten niet in. Een aantal Europese landen is bereid ex-gedetineerden op te nemen maar Nederland blijft halsstarrig weigeren.

Tot gister. Mocht Obama in de problemen komen om zijn belofte in te lossen om Guantánamo Bay voor 20 januari 2010 te sluiten, “dan zal Nederland het overnemen van gevangenen nog eens bezien,” aldus de premier. En hoewel hij voet bij stuk hield om alle Nederlandse troepen volgend jaar uit Afghanistan terug te trekken betekent dat volgens Balkenende niet “dat Nederland het Afghaanse volk de rug zal toekeren.”

Wat deze uitspraken in de praktijk inhouden zal Balkenende bij thuiskomst mogen uitleggen want beide onderwerpen liggen gevoelig in Den Haag. Oftewel, voordat hij zijn koffer kan pakken om naar Pittsburgh te reizen staat hem nog lastige zomer te wachten.

Uit den ouden doosch:

No comments: