Partijdig is pas eerlijk

Amerika's vertrouwen in de media heeft een nieuw dieptepunt bereikt. Uit onderzoek van het Pew Research Center for the People and the Press blijkt dat 71 procent vindt dat men de feiten onjuist weergeeft; en slechts 18 procent antwoordt dat de media alle partijen fair behandelt. Deze percentages zijn de laagste in bijna 25 jaar.

Toegegeven, Amerika heeft nooit veel fiducie gehad in de media. In 1985 – het eerste jaar dat deze enquête gehouden werd – vond maar 55 procent dat de media de feiten goed had en 34 procent dat men 'deals fairly with all sides.' Deze getallen zijn daarna nooit meer gehaald en de enige onderbreking in de gestage afbrokkeling is de periode na de aanslagen van 11 september, 2001 waarin de media en de rest van het land zich eensgezind achter de president schaarde (met alle gevolgen van dien.)

Zoals zo vaak in Amerika loopt de onvrede over deze kwestie langs de scheidslijn Republikein- Democraat. Zo ziet 72 procent van de ondervraagden die Republikein zegt te zijn de conservatieve zender Fox als positief; onder de Democratische deelnemers ligt dat percentage op 43 procent. Over de liberale zender MSNBC zijn zes op de 10 ondervraagde Democraten positief; bij de Republikeinse deelnemers is dat 34 procent.

Hoewel de meeste ondervraagden aangeven de krant onvoldoende te kennen om er een mening over te hebben lopen de percentages het meest uiteen als het over de New York Times gaat: twee op de drie Republikeinen zijn negatief en vier van de vijf Democraten zijn positief.

Rest de vraag wat deze cijfers betekenen. En aangezien het onderzoek die niet beantwoordt doe ik het maar. Amerika is niet zo zeer ontevreden over de media; men is ontevreden over die berichten die ingaan tegen de eigen politieke opvattingen en waarden. In plaats van zo objectief mogelijke berichtgeving wil men herbevestiging van de eigen denkbeelden.

Ik pleit daarom voor een enquête onder Amerika's media. Het zou mij niet verbazen als daaruit blijkt dat het vertrouwen in de Amerikaan als kritische nieuwsconsument ook een dieptepunt heeft bereikt.

So You Think You Can Speech

President Obama spreekt komende woensdag de natie toe over zijn plannen om de ziektekostenverzekering te hervormen. Amerikaanse televisiezenders staan niet te trappelen om de toespraak live uit te zenden. De reden: het kost ze bakken vol geld.

Als kandidaat was Obama de lieveling van Amerika's televisiezenders. Zijn evenementen en persconferenties trokken veel kijkers en leverden eindeloos stof tot napraten op. Resultaat: kijkcijfers en reclameinkomsten schoten omhoog. Daarnaast gaf hij ook miljoenen uit aan eigen commercials met als hoogtepunt de 30 minuten durende infomercial over zijn leven.

Inmiddels is aan die liefdevolle verhouding een eind gekomen – en niet alleen omdat veel van zijn plannen op weerstand stuiten bij het Amerikaanse volk.

Televisiezenders hebben geen zin meer om hun programmering aan het Witte Huis aan te passen en zo reclameinkomsten mis te lopen. Normaal gesproken volgt na acht minuten inhoud een reclameblok van twee minuten, maar de leider van de vrije wereld heeft aan die oerwet geen boodschap. En dus kost het live en integraal uitzenden van een 60 minuten durende toespraak 15 minuten aan reclameinkomsten.

Trendsetter van deze ontwikkeling was FOX: in april besloten zij als eerste een presidentiële prime time persconferentie niet uit te zenden. Een paar maanden eerder had het verplaatsen van American Idol zoveel kijkers gekost dat de zender naar zo`n $6 miljoen kon fluiten. Bij Obama's volgende groots opgezette televisie-toespraak in juli begonnen ook andere zenders tegen te sputteren. Na veel overleg werd de toespraak van acht naar negen uur verschoven en ging de programmaleiding bij ABC en NBC alsnog akkoord met de live uitzending. Of zij dat komende woensdag weer doen is vooralsnog de vraag.

Zeker is al wel dat Fox de Obama speech aan zich voorbij laat gaan. In plaats daarvan staat 'So You Think You Can Dance' in de programmaboekjes. Misschien tijd voor de president om zijn moves weer eens uit de kast te halen?

VIDEO: Obama dansend bij te gast bij talkshowhost Ellen Degeneres

Dr. Elmo inda House

Amerika begint langzaam maar zeker in paniek te raken: volgens de laatste onderzoeken zal meer dan de helft van het land besmet raken met de Mexicaanse griep. Het Witte maakte vandaag zijn geheime wapen bekend.

Elmo, het rode knuffelmonster uit Sesamstraat, vertelt hoe kinderen besmetting kunnen verkomen, "was vaak je handen en nies in je mouw." In andere video's, te zien op flu.gov, zingt hij ook nog een leuk liedje.

Oplichtster krijgt wassen beeld à $900.000

Een 101 jaar oude damesvereniging is nou niet exact het toppunt van spanning – totdat Barbara McKinzie president werd van Alpha Kappa Alpha.

Deze landelijke organisatie, die alleen voor zwarte vrouwen open staat, heeft veel prominenten onder haar 250.000 leden – vooraanstaande politica's, Olympische kampioenen en wat Nobelprijs winnaars. En dat allemaal besturen dat kan niet iedereen, dacht McKinzie toen ze in 2006 aan de macht kwam, dus daar mag best wat tegen overstaan. Bovendien waren de tijden zo voorspoedig dat de vereniging overspoeld werd met gulle donaties, dus een beetje creatief boekhouden zou niemand opvallen.

Een deel van McKinzie's graai in de pot ging op aan de gebruikelijke dingen: juwelen, merkkleding en lingerie. Van de bonuspunten die ze met deze uitgaven verdiende – gemaakt met de credit card van de vereniging – schafte ze vervolgens een breedbeeldtelevisie en fitness apparatuur aan. Ook liet ze zich $4000,- per maand uit betalen voor haar pensioen en nam ze een levensverzekering voor $1miljoen.

Verder ontving ze een riant salaris à $375.000,- waarmee McKinzie de eerste Alpha Kappa Alpha president in 100 jaar is die betaald wordt voor haar erebaantje.

Maar het hoogtepunt van McKinzie's presidentsschap is haar wassen beeld, dat te bewonderen is in The National Great Blacks in Wax Museum in Baltimore en negen ton kostte. Volgens een woordvoerder heeft ze er zelf niet om gevraagd, maar is het haar “als dank voor haar enorme inzet” aangeboden.

Lange tijd ging alles goed. Totdat de miljoenen die McKinzie op de beurs had geïnvesteerd -weer zonder iemands medeweten of officiële goedkeuring - dankzij de crisis verdampten. Dat leidde tot vragen, een intern onderzoek en inmiddels heeft een aantal leden een rechtszaak tegen hun president aangespannen.

Zij is zich natuurlijk van geen kwaad bewust; de uitgaven waren nodig, gepast en marktconform, liet ze via haar advocaat weten. En dat wassen beeld kostte helemaal geen $90.000,-. Ze had er slechts $22.500,- voor neergelegd. Oftewel, waar bemoeit iedereen zich mee.