Colbert for President

Hij is misschien aan de late kant, maar hij gaat het toch proberen. Stephen Colbert heeft zich gister officieel kandidaat gesteld voor de presidentsverkiezingen.

Om het zichzelf makkelijk te maken, kiest hij ervoor zowel aan de Democratische als de Republikeinse voorverkiezingen mee te doen.

Daarnaast gaat hij alleen in South-Carolina, zijn eigen staat, campagne voeren.

De Republikeinen gaat hij paaien met zijn patriotisme (hij bracht onlangs een boek uit, "I am America. And so can you)," en de Democraten - voornamelijk zwarten - met zijn voorliefde voor burgerrechten en het feit dat hij "blind is to race. I could be African American myself without even knowing it."

Stephen Colbert (spreek uit Colber) moet je wat dit betreft geen seconde serieus nemen. Hij is een komiek en is iedere avond te zien op Comedy Central met zijn Colbert Report (spreek uit repor.) De focus ligt op de Amerikaanse politiek en hij speelt de rol van oer-conservatieve Republikein.

In een decor met veel Stars en Stripes, een intro met de Amerikaanse adelaar waarin het woord "flagophile" voorkomt neemt hij het iedere avond op de regering. Tijdens het jaarlijkse Witte Huis correspondenten diner stak hij President Bush persoonlijk een hart onder de riem. De Decider in Chief doet alles goed en de links liberale media is het gevaar.

Zijn show moet je daarentegen verdomd serieus nemen. Hij ontvangt avond aan avond toonaangevende politici, Washington insiders en andere bekenden. In de twee jaar dat zijn show loopt heeft hij zich een plek verworven tussen de movers&shakers van Amerika.

De Republikeinse presidentskandidaat Mike Huckabee heeft hem zelfs als running mate gevraagd; iets wat dankzij zijn eigen kandidatuur natuurlijk niet doorgaat.

Het mooiste aan de show is dat Colbert met zijn ubernationalisme en blind vertrouwen in Bush cs Fox News op de hak neemt. Specifieker: hij persifleert Bill O'Reilly, een Fox talkshow host die het iedere avond over "extreem left" heeft die via hun "bloggosphere" Amerika bedreigt. Hun doel is een totalitaire staat waarin slechts ruimte is voor gayhuwelijken, drugs en desecularisatie.

Maar Colbert gaat verder dan persiflage. Door zo in zijn rol te blijven, maakt hij duidelijk hoe sommige Amerikanen denken. Het is subtiel, doordacht, geestig en geeft een goed beeld van de Amerikaanse samenleving. Het laat bovendien zien dat als de politiek maar interessant genoeg is, de grappen vanzelf komen. Waarom dacht je anders dat politieke satire in Nederland dood is?