Stap in DC een Barnes&Nobles of Borders boekwinkel binnen en er is geen ontkomen aan: crisisliteratuur. Dikke pillen over de oorzaak; schreeuwerige titels over de oplossing; sappige 'opkomst en ondergang' verhalen en natuurlijk een eindeloze hoeveelheid paperbacks over hoe u de crisis kunt overleven/ rijk kunt worden in een recessie/ de volgende bubble kan zien aankomen.
Timing is onder normale omstandigheden al van groot belang voor uitgeverijen; maar met zoiets ongrijpbaars als een mondiale financial meltdown is het risico nog groter. De oplossing: alles moet sneller. Zit er onder normale omstandigheden een jaar tussen het manuscript en de eerste druk, vandaag de dag is dat enkele maanden. Zo verscheen 'A Colossal Failure of Common Sense' over de ondergang van zakenbank Lehman Brothers nog geen vier maanden nadat Lawrence McDonald, een voormalige vice president van het bedrijf, zijn boek af had.
'Bold Endeavors: How Our Government Built America, and Why It Must Rebuild Now' was ook perfect getimed: op het moment dat het op de markt kwam zat het Witte Huis net op het stimuleringsplan van $700 miljard te broeden. En miljardair George Soros laat zien dat het nog sneller kan. Zijn 'The New Paradigm for Financial Markets' verscheen 10 dagen nadat hij uitgeschreven was als e-book en twee weken later, met vier nieuwe hoofdstukken, als paperback.
Tempo garandeert echter geen succes. Shari Olefson's 'Foreclosure Nation -- Mortgaging the American Dream' zou vorig jaar oktober op de markt komen, maar haar boek werd door de realiteit ingehaald. "Ik moest alles herschrijven," zegt ze, "maar ja, een boek schrijven over een crisis in ontwikkeling is alsof je een groep katten bij elkaar moet houden."
Als lezer wordt u met andere problemen geconfronteerd: waar te beginnen in deze crisisliteratuur-tsunami? Het antwoord daarop is gelukkig simpel: 5 maart, 2008 om 10:15 uur. Op die dag schreef een hedge fund manager in Florida op zijn website dat, volgens zijn berekening, Bear Stearns & Co failliet was. Wat op dat moment een riskante uitspraak was - het bedrijf had in het eerste kwartaal van dat jaar $115 miljoen verdiend - bleek 10 dagen later waar te zijn en ' a global crisis was born.' Hoe dit kon gebeuren is het onderwerp van William D. Cohan's 'House of Cards: A Tale of Hubris and Wretched Excess on Wall Street.'
Cohan, een voormalige investment banker, heeft al een aantal boeken op zijn naam staan, maar met 'House of Cards' heeft hij zichzelf overtroffen. Niet alleen door de manier waarop hij lastige financiële constructies inzichtelijk maakt, maar vooral door zijn harde en goed onderbouwde conclusie: Wall Street wist al jaren dat ze slechts 24 uur verwijderd waren van een economische ramp.
"Bedrijven zoals Bear Stearns, Goldman Sachs, Morgan Stanley, Merrill Lynch en Lehman Brothers hebben, in tegenstelling tot 'gewone' banken, geen eigen geld. En de afgelopen 30 jaar werd het steeds gebruikelijker om kort-termijn leningen af te sluiten - soms voor een nacht - met hun investeringen als onderpand. Dat werkte perfect totdat bepaalde investeringen probleemgevallen bleken."
Aan de hand van interviews met alle topspelers beschrijft Cohan dit "dirty little secret" en alle mensen die er aan meewerkten - en rustig bleven doorgaan, ook toen alle alarmbellen al aan het afgaan waren. Ook een leuk detail is de rol die bridge speelt binnen Bear Stears, dankzij de voormalige CEO en topbridger Jimmy Cayne.
'House of Cards' leest als een thriller, waarbij het makkelijk is om te vergeten dat alles echt gebeurd is en nog steeds gaande is. En voor wie op dit moment geen tijd heeft voor het 480 pagina's dikke boek, maakt u zich geen zorgen. In tegenstelling tot veel andere crisisliteratuur zal 'House of Cards' de komende jaren interessant blijven. Zo bezien geeft Cohan een hele nieuwe betekenis aan het woord 'waardepapier.'
Cohan legt op bezoek bij Jon Stewart het verschil uit tussen een pyramidespel en Wall Street
| The Daily Show With Jon Stewart | M - Th 11p / 10c | |||
| William Cohan | ||||
| ||||
Posts
No comments:
Post a Comment