Springbreak

De eerste helft van het tweede semester zit erop en dus is het tijd voor vakantie. En niet zo maar een: volgende week is het Springbreak. Girls gone wild, zuipen, sex, drugs, rock&roll...

Mijn klasgenoten -- die over het algemeen jonger zijn -- reizen af naar de kust, de zon en een week lang Parteeee! In januari werd er al gesproken over bestemmingen. Miami is favoriet, maar wie het zich kan veroorloven gaat naar Cancun of Isla Margarita.

En daar doen ze waar ieder normaal mens op zijn 16de mee begint. Hier ligt dat, dankzij de alcohol leeftijdsgrens, wat anders. Maar er is meer.
Het meeste waar iedereen naar uitkijkt is de anonimiteit. Losgaan in een gezelschap waar niemand weet wie je bent. Je laten doorspijkeren zonder dat je zijn of haar naam kent, dat is waar Springbreak omdraait.

De studenten die volgende week de stranden onveilig maken, hebben over 15 jaar allemaal verantwoorde levens. Ze zijn dokter, advocaat of misschien wel president. Wat het ook wordt, ze kunnen zich geen van allen veroorloven dat er iets bekend wordt over hun jeugzondes.

Ze zijn als de dood dat iemand dat tegen ze gebruikt. Daarom gaan ze zo ver mogelijk weg om zich te misdragen. Om later met een stalen smoel in de spotlights te staan en, omringd door vrouw en kinderen, een belerende vinger op te kunnen steken tegen mensen die doen " wat god verboden heeft."

Ik doe niet mee. Niet omdat ik iets te verbergen heb, maar mijn ouders staan zondag op de stoep.
Heel studerend Amerika gaat los en ik moet met mijn moeder naar een museum. Lekkere timing, Frank van Putten!